Μέσα στις συζητήσεις αυτής της Πέμπτης, δόθηκε και ένα καλοκαιρινό ραντεβού για την Παρασκευή 21 Ιουνίου 2002. Η Παρασκευή είναι μία μέρα που βολεύει πολλούς για λόγους που όλοι λίγο πολύ, ξέρουμε...

Ίσως να μας άνοιξε η όρεξη από την ιδιαίτερη βραδιά που είχαμε, χαλαρώνοντας μέσα στον κήπο του Green Park, πλάι στο σιντριβάνι, με φωτισμό που ανεδείκνυε όλες τις αποχρώσεις του πράσινου καθώς και τα χρώματα των λουλουδιών του κήπου. Ίσως βοήθησε και η μουσική που ήταν απαλή και ευχάριστη, σίγουρα κυρίαρχο ρόλο έπαιξε και η παρέα... Πάντως το ραντεβού δόθηκε και κανονίσθηκε και το ποιοι θα φέρουν ποιους, ώστε στην διαδρομή να έρχονται με παρέα. Φυσικά, όσοι δεν ήσασταν αλλά θέλετε να έρθετε, μπορείτε να κάνετε το ίδιο ή και να έρθετε μόνοι σας...

Την επόμενη μέρα από την συνάντηση βρέθηκα με την μητέρα μου στην Νέα Μάκρη... ακολουθεί μεσημβρινή φωτογραφία από το De Facto.

Όσο για τις τιμές: Μας έφεραν ψωμάκια φρυγανισμένα με βούτυρο, εμφιαλωμένο νερό σε γυάλινο μπουκάλι, κρασί μικρό κόκκινο Τσάνταλη, σαλάτα De Facto (πλήρες γεύμα από μόνη της) και δύο σαγανάκια γαρίδες και ο λογαριασμός ήρθε γύρω στα 32 ευρώ. Το κέντρο είναι και καφετέρια οπότε μπορεί να πάρει κανείς και μόνο αναψυκτικό.

Η συνάντηση θα είναι στις 19.00 με σκοπό να έχει σπάσει η κίνηση εξόδου για Παρασκευοσαββατοκύριακο και να μην έχει αρχίσει η κίνηση της βραδινής εξόδου της Παρασκευής.

Συνεχίζω τα της Πέμπτης 30/5. Ο Χρήστος έπαιξε εκατομμυριούχο Cosmote και κέρδισε με την βοήθεια όλων και κυρίως του Δημήτρη που έχει πολλές και ουσιαστικές γνώσεις. Βελτίωσε μάλιστα και τον χρόνο, από την προηγούμενη φορά που είχαμε πάλι με την βοήθεια του Δημήτρη, νικήσει. Μία διερώτηση έμεινε σε όλους, "την καθυστέρηση του δικτύου" στα μηνύματα, την υπολογίζει κάποιο μηχάνημα (πρόγραμμα) ή η νίκη γίνεται πέρα από γνώσεις και τυχερό παιχνίδι, που το κερδίζει όποιος παίζει χωρίς πολλές καθυστερήσεις δικτύου;

Εκτός από τον Δημήτρη Μποσκαΐνο, που συντελεί στις νίκες, χθες είχαμε και τον Κώστα Πούπαλο ο οποίος αν και δούλευε όλη μέρα και την επομένη είχε πρωινό ξύπνημα, πέρασε και μας έδωσε την χαρά να συζητήσουμε όλοι μαζί. Σχετικά με την δουλειά, μας είπε απόψεις και ο Ανδρέας Χαλκιαδάκης, δηλαδή ότι τον ξεκουράζουν οι συναντήσεις μας τις Πέμπτες, αλλά όταν έχει πολλές υποχρεώσεις, σκέπτεται αρκετό από τον χρόνο που περνάει μαζί μας και τις εκκρεμότητες που έχει στην δουλειά.

Παρατηρώ στην προηγούμενη παράγραφο ένα τρόπο έκφρασης που μου θυμίζει τα μηνύματα του Χρήστου. Ίσως για αυτό τον λόγο έχω φαγωθεί να τον πείσω να πλησιάσει τον συνήθη τρόπο έκφρασης, αντί να περιμένει να εκπαιδευτούμε όλοι στον δικό του.

Α! Ο Κώστας (Πούπαλος), μέχρι αυτή την Πέμπτη είχε γλυτώσει από τις εδώ σελίδες μου, εφ' όσον δεν είχε πάρει είδηση την ύπαρξή τους. :-)

Ένα από τα θέματα που συζητήθηκαν, καθαρά ψυχαγωγικά, ήταν και το κατά πόσον ότι βλέπουμε και καταλαβαίνουμε γύρω μας, είναι κάτι το οποίο γνωρίζουμε από πρώτο χέρι... Αυτό μπορεί να είναι λίγο δύσκολο να το παραδεχτεί όποιος βλέπει περισσότερα άσχημα από καλά πράγματα, ίσως είναι όμως ωφέλιμο. Μπορεί κάλλιστα να γίνει θέμα συζήτησης για την επόμενη Πέμπτη 6 Ιουνίου ;-)

Εδώ θέλησα να μεταφέρω μία θεωρία του Sigmund Freud, σαν απόσπασμα από εγκυκλοπαίδεια, σαν εισαγωγή στο θέμα της επόμενης Πέμπτης, αλλά ψάχνοντας να βρω το απόσπασμα που ήθελα, έπεσα σε ένα άλλο που μου έκοψε την φόρα.

Ιδού το απόσπασμα που έψαχνα:

Projection is a psychological DEFENSE MECHANISM. Of the three types of projection that have been identified, attributive projection is the most well-documented. In this type of projection, a person attributes the same negative traits they see in themselves to others they like or admire. In complimentary projection, a person has a negative feeling, such as fright, and believes incorrectly that another person is the cause of that feeling. In similarity or classical projection, a person is unaware of possessing the same negative traits he or she attributes to another person.

Η προβολή είναι ένας ψυχολογικός ΑΜΥΝΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ. Από τους τρεις τύπους προβολών που έχουν αναγνωρισθεί, η προσηγορική προβολή είναι η πλέον εμπεριστατωμένως καταγραφείσα. Σε αυτόν τον τύπο της προβολής, το άτομο προσάπτει τα ίδια αρνητικά γνωρίσματα που βλέπει στον εαυτό του σε άλλους που συμπαθεί ή θαυμάζει. Στην φιλοφρονητική προβολή, το άτομο έχει αρνητικό συναίσθημα, όπως ο φόβος, και πιστεύει εσφαλμένως ότι ένα άλλο άτομο είναι η αιτία αυτού του συναισθήματος. Στην ομοιότητα η κλασσική προβολή, το άτομο δεν έχει συνείδηση ότι έχει τα ίδια αρνητικά γνωρίσματα που αποδίδει σε ένα άλλο άτομο. (Η μετάφραση έγινε από τον Δημήτρη και εικάζει την πιθανότητα να υπάρχει λάθος στην εγκυκλοπαίδεια και η λέξη complimentary να είναι στην πραγματικότητα complementary, αν είναι έτσι είναι το πρώτο λάθος που ακούω σε αυτή την εγκυκλοπαίδεια.)

Ιδού και το απόσπασμα που μου έκοψε την φόρα:

From Ludwig FEUERBACH to Freud, belief in God has been explained as a projection of the human mind; Karl MARX and other social analysts have seen religious belief as the product of socioeconomic forces. Each of these naturalistic explanations of religious belief has drawn attention to some element that enters into the religious complex, but it may be questioned whether such theories account exhaustively for the phenomenon of religion. The question about the validity of religious experience must ultimately be dealt with by returning to rational arguments for and against theism or, more broadly, for and against the existence of some holy reality, despite Schleiermacher's arguments to the contrary.

Από τον Λουδοβίκο Φόυερμπαχ στον Φρόυντ, η πίστη στο Θεό έχει ερμηνευθεί σαν προβολή του ανθρωπίνου νου. Ο Καρλ ΜΑΡΞ και άλλοι κοινωνικοί αναλυτές έχουν την άποψη ότι η θρησκευτική πίστη είναι προϊόν κοινωνικοοικονομικών δυνάμεων. Κάθε μία από αυτές τις φυσιοκρατικές ερμηνείες της θρησκευτικής πίστης έχει εστιασθεί σε κάποιο στοιχείο που παρεισφρύει στο χώρο του της θρησκείας, αλλά είναι συζητήσιμο το αν θεωρίες αυτού του είδους ερμηνεύουν ολοκληρωτικά το φαινόμενο της θρησκείας. Το ζήτημα σχετικά με την εγκυρότητα της θρησκευτικής εμπειρίας πρέπει τελικά να αντιμετωπισθεί με την επιστροφή σε λογικά επιχειρήματα υπέρ ή κατά της πίστης στην ύπαρξη ενός προσωπικού Θεού ως δημιουργού και κυριάρχου του κόσμου, που κάνει γνωστή την παρουσία του στον άνθρωπο μέσω της υπερφυσικής αποκάλυψης, ή ευρύτερα υπέρ ή κατά της υπάρξεως μίας ιερής πραγματικότητας, παρά τα επιχειρήματα περί του αντιθέτου του Σλαϊερμάχερ.

Τώρα όμως που το ξαναδιαβάζω, δεν είμαι καθόλου σίγουρος για το συμπέρασμά μου... (Ότι δηλαδή η θεωρία αυτή, είναι του Freud).

Πάντως αν η θεωρία είναι σωστή, τότε ο χειρότερος ψυχοπαθής είναι ο καλύτερος ψυχίατρος! Κάτι που είχαν καταλάβει οι έλληνες σκηνοθέτες δίνοντας οδηγίες στον Νικολαΐδη στο πως ακριβώς πρέπει να υποδύεται κάποιος τον ψυχίατρο.

Θεόδωρος Νάτσινας