ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ / ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

Μου αρέσει η καλή παρέα.

Μου αρέσει το μπιλιάρδο.

Μου αρέσει η καθαρή ατμόσφαιρα.

Το κακό είναι ότι το τσιγάρο που κάπνιζα ως τον Απρίλιο του 1986, με έχει μετατρέψει για πάντα σε νικοτινομανή και γι' αυτό από την μία με ενοχλεί πλέον ο καπνός, από την άλλη προφασιζόμενος ότι δεν υπάρχει καθαρός χώρος και ότι μου φταίνε οι άλλοι, πηγαίνω και βιάζω τον εαυτό μου να καπνίσει παθητικά.

Ένα μεσημέρι, πριν ένα περίπου μήνα, πήγα σε ένα συνεργείο στην οδό Κολωνού να αλλάξω μία κλειδαριά στο αυτοκίνητο. Στο αυτοκίνητο ήταν και η γυναίκα μου και ο γιος μας, ο οποίος ήθελε πορτοκαλάδα. Στην γωνία ήταν ένα καφενείο. Μπαίνω να ζητήσω πορτοκαλάδα και πνίγηκα στους καπνούς. Ήταν στέκι αλλοδαπών της Ανατολής και του Νότου μάλλον, όπου κάπνιζαν αργιλέδες με όλα τα σύνεργα.

Αδύνατον να καθίσεις εκεί.

Βλέποντας όμως αυτή την ατμόσφαιρα κατάλαβα ότι και στους δικούς μας χώρους κοινωνικής συνεύρεσης, κοινώς καφετέριες, υπάρχει θλιβερή κατάσταση, ίσως όχι τόσο, αλλά αρκετά δυστυχώς.

Ελπίζω κάποτε να ξεφύγουμε από το πολιτιστικό επίπεδο που φαίνεται από την εκτίμηση των καπνών με το μάτι, πριν καν μπούμε κάπου.

Προσπαθώντας να βοηθήσω ένα μέλος της οικογένειάς μου να σταματήσει το κάπνισμα, κατόπιν ιατρικής σύστασης, έχασα την ψυχραιμία μου και ανέβασα πολύ νωρίτερα το κείμενο για την Πέμπτη 1η Μαΐου... και έκανα και λάθος ... ;-)

Το πιο περίεργο, είναι ότι σήμερα σε κάποια στιγμή, έβαλα τις φωνές και νόμισα ότι αυτό ήταν σημάδι ότι έχασα την ψυχραιμία μου, όμως λίγο αργότερα βρήκα λάθη που έκανα όσο νόμιζα ότι όλα πήγαιναν καλά και άρχισα να τα διορθώνω...

Μία καταπληκτική βραδιά! Όλα τα μύρα της άνοιξης από το πάρκο και τον κήπο του Green Park έφθαναν στο τραπέζι μας. Την βραδιά ανοίξαμε με τον Αλέκο, με το να μην παραγγείλουμε τίποτα. Αυτό το κάναμε για να δούμε τις διαθέσεις των προσερχόμενων, δηλαδή το αν αντέχουν την βραδινή δροσιά. Πρώτοι έφθασαν η Κική και ο Στέφανος και παράγγειλαν πριν καθίσουν. Έτσι απεφασίσθη η παραμονή μας στον κήπο χωρίς καμία κουβέντα. Σε λίγο χτύπησε το κινητό για να μάθει ο Γρηγόρης Σπηλιόπουλος αν είμαστε στον δεξί ή αριστερό κήπο. Σε λίγο τον βλέπουμε να μπαίνει με τον Στάθη Σπηλιόπουλο τον αδελφό του τον οποίο δεν γνώρισε αμέσως η Κική λόγω διαφοράς χτενίσματος που είχε πριν 15 χρόνια... Ναι, η Κική δεν έτυχε να συναντηθεί τις τελευταίες φορές που ήρθε ο Στάθης σε συναντήσεις και έτσι τον πρωτόβλεπε μετά από 15 χρόνια. Με την ευκαιρία της παρουσίας του 10χρονου γιού μας Στέφανου και της αναφοράς στην κουβέντα Γρηγόρη και Κικής της ύπαρξης 10χρονης κόρης και του Γρηγόρη, βρήκα την ευκαιρία να ρωτήσω τον Γρηγόρη ο οποίος είναι και διευθυντής σε σχολείο, αν θα δεχόταν να κάνει τεστ νοημοσύνης σε ψυχολόγο η κόρη του. Η ερώτηση έγινε διότι ο Στέφανος βιάζεται να γίνει μέλος της Μένσα και τις ηλικίες κάτω των 17 χρονών, μόνο ψυχολόγος μπορεί να εξετάσει σε τεστ νοημοσύνης. Ο Γρηγόρης γελώντας είπε: «και βέβαια αν δεχόταν η κόρη μου να δώσει εξετάσεις, τα περισσότερα παιδιά αποφεύγουν όλων των ειδών τις εξετάσεις». Μετά από αυτή την κουβέντα που άκουσε και ο Στέφανος και μέχρι αυτή την στιγμή, δεν μου ξαναέθεσε θέμα να δώσει IQ τεστ. Μετά από λίγο έφθασαν και ο Νίκος Πατακιάς, ο Στέλιος Καλαΐτζάκης, ο Γιώργος Παπαδημητρίου και τέλος ο Χρήστος Σαμαράς, λίγη ώρα μετά που αποχώρησε ο Αλέκος. Η συνάντηση κράτησε ως την μία και αναρωτιέμαι που θα φθάνει μόλις πιάσουν οι ζέστες...

Θεόδωρος Νάτσινας

Επιστροφή στα περιεχόμενα.

Οι σελίδες μας έχουν δεχθεί επισκέψεις μέχρι σήμερα.