Από την σελίδα του στο Facebook:
Favorite quotes
1. Τα μειονεκτήματά μας είναι συχνά οι υπερβολές των προτερημάτων μας.
2. Η πολυτέλεια αφαιρεί ουσία από την επιθυμία.
3. Κανείς δεν δημιουργεί μύθο αν στέρεα δεν πατά στην πραγματικότητα.
4. Το τώρα είναι το άνθος του τότε.
5. Όλο το θέμα είναι να αντλήσουμε το θαύμα απ' την ψυχή του άλλου.

Για πιο καθαρά και εύκολο διάβασμα το κείμενο:

Λέανδρος Βατάκας (1942 - 2015)

Έτσι είναι τα πράγματα Στου θανάτου την άλλη βασιλεία Ξυπνάς μοναχός

T. S. Eliot

Τη χρονιά που πέρασε έφυγε από τη ζωή το παλιότερο μέλος της Ελληνικής Mensa στη Θεσσαλονίκη, ο οφθαλμίατρος Λέανδρος Βατάκας. Ο Λέανδρος είχε πολυσχιδή προσωπικότητα: ασχολήθηκε με πάθος με την ιατρική, προσέφερε στην Ελληνική Mensa ως επίσημος εξεταστής για την συμπρωτεύουσα, μετέφρασε τα ποιήματα και τα θεατρικά έργα του Έλιοτ στα ελληνικά (τα βιβλία του κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Εξάντας) ενώ στα πολιτικά πράγματα υπήρξε συνεπής στην μετριοπάθεια και τον ορθολογισμό σε μια εποχή ακροτήτων και ανορθολογισμού. Με ψύχραιμη φωνή προσπάθησε να προειδοποιήσει για τις επιπτώσεις της κρίσης σε πολιτικό, κοινωνικό και πολιτισμικό επίπεδο, ενώ ενδιαφέρθηκε ιδιαίτερα για την πόλη του, τη Θεσσαλονίκη.

Αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, έκανε την ειδικότητά του στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης, ενώ μετεκπαιδεύτηκε στο Ινστιτούτο Οφθαλμολογίας του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Εργάστηκε στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα ενώ συνέγραψε επιστημονικές εργασίες δημοσιευμένες σε ελληνικά και ξένα ιατρικά περιοδικά.

Υποστηρικτής της αξιοκρατίας και αριστείας στην εκπαίδευση και γεμάτος ιδέες για το πώς μπορεί η Ελληνική Mensa να υποστηρίξει το προβληματικό εκπαιδευτικό μας σύστημα, εμπνέει τόσο τα μέλη της Mensa που είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν προσωπικά, όσο και εκείνους που δεν πρόλαβαν να τον γνωρίσουν. Προς τιμή του δίνονται δυο υποτροφίες της Ελληνικής Mensa, μία σε προπτυχιακό και μία σε μεταπτυχιακό επίπεδο. Επιτυχόντες για το έτος 2016 ο Στέφανος Πουλίδης (προπτυχιακός φοιτητής) και η Άννα Λάλι Τσιλίδου (μεταπτυχιακή φοιτήτρια).

Για τον Λέανδρο Βατάκα θυμάται ο πρώτος Πρόεδρος της Ελληνικής Mensa Θεόδωρος Νάτσινας:

Σε μια από τις επισκέψεις του Λέανδρου στην Αθήνα, καθώς είχε λίγο χρόνο στην διάθεσή του, πήγαμε να τον συναντήσουμε στο Caravel όπου έμενε. Την ώρα που πίναμε καφέ, έμαθα ότι ο λόγος που βρισκόταν στην Αθήνα, ήταν για μια συνάντηση της Διεθνούς Αμνηστίας! Την ποιότητα του ανθρώπου αλλά και του φίλου την ήξερα ήδη, αλλά κατάλαβα ότι ο Λέανδρος ήταν άνθρωπος που είχε πολύ βαθύτερη δράση στην κοινωνία από ό,τι θα μπορούσα ποτέ να μάθω.

Γνωριστήκαμε πρώτη φορά τηλεφωνικά, όταν αυξήθηκε ο αριθμός των μελών της Μένσα στην Ελλάδα και αφού είχε πλέον εγκριθεί και το καταστατικό της Ελληνικής Μένσα. Θα ήταν καλό να έχουμε εξεταστές για τα τεστ σε όσο περισσότερους νομούς της Ελλάδας γινόταν και πρώτα – πρώτα έψαξα να δω τους ανθρώπους της λέσχης μας που ζουν στην Θεσσαλονίκη. Το όνομα Λέανδρος από την μια είναι σπάνιο, από την άλλη ήταν και το όνομα του αδελφού του πατέρα μου που ζούσε στην Θεσσαλονίκη και έτσι μου τράβηξε άμεσα την προσοχή και αφού ρώτησα τηλεφωνικά όλα τα μέλη του συμβουλίου, με ομόφωνη απόφασή μας ζητήσαμε από τον Λέανδρο να αναλάβει τις εξετάσεις στην Θεσσαλονίκη και χαρήκαμε που δέχτηκε άμεσα. Τις εξετάσεις τις έκανε στο ιατρείο του στην Θεσσαλονίκη και άρχισε και να διοργανώνει τις εκεί συναντήσεις.

Προσωπικά συναντηθήκαμε για πρώτη φορά στα γραφεία της Μένσα στην Αθήνα, που για λόγους οικονομίας χρημάτων αλλά και χρόνου φιλοξενούσαμε στο σπίτι μας εγώ και η Κική που γνωριστήκαμε στην Μένσα, ταιριάξαμε και είχαμε εκλεγεί πρόεδρος και γενική γραμματέας.

Την συνάντησή μας την ένιωσα σαν συνάντηση στενών συγγενών. Η επικοινωνία μας ήταν σαν να γνωριζόμασταν χρόνια…

Η Μένσα ήταν πολύ τυχερή να εκπροσωπείται στην πρωτεύουσα της Μακεδονίας από έναν άνθρωπο σαν τον Λέανδρο, σοβαρό, κοινωνικό, φιλικό και με μεγάλη κοινωνική δράση από τα όσα έτυχε να μάθω γι’ αυτόν, αφού ποτέ δεν μιλούσε για τον εαυτό του.

Σε κουβέντα που είχαμε όταν βγήκαμε έξω για φαγητό, έμαθα πράγματα που ακόμα θυμάμαι. «Θόδωρε, οι πόλεις όταν τις κοιτάζεις από ψηλά, μοιάζουν με τους καρκινικούς ιστούς» Αυτή η κουβέντα σε συνδυασμό με μια παλιά θεωρία που είχα διαβάσει, ότι δηλαδή οι καρκινικοί ιστοί είναι ένα κομμάτι του οργανισμού που προσπαθεί να επιβιώσει σε ένα οργανισμό που πεθαίνει, με ευαισθητοποίησε πολύ οικολογικά, έστω και αν δεν προφταίνω σε μια ζωή να κάνω αλλαγές, μου άλλαξε προσανατολισμό από το εύκολο προς το σωστό.

Δεδομένου ότι το πατρικό του πατέρα μου είναι στην Θεσσαλονίκη, ήρθε η ώρα που βρεθήκαμε εκεί. Στο σπίτι του θυμάμαι είχε ένα αρμόνιο, πάλι δεν ήξερα πράγματα για τον Λέανδρο…

Επίσης εκείνη την φορά, συμπέσαμε με συνάντηση Μένσα στην πόλη, που ήταν μια αξέχαστη εμπειρία, όπως όλες οι συναντήσεις μελών.

O Λέανδρος είχε το ταλέντο να ελκύει εξαιρετικούς ανθρώπους και έτσι η Μένσα στην Θεσσαλονίκη μεγάλωνε σιγά – σιγά, αλλά πάντα με ωραίους ανθρώπους ως μέλη της.

Ας μείνουμε τέλος με τις σκέψεις που δημιουργούν οι δικές του επιλογές από ρήσεις που είναι αναρτημένες στο Facebook:

1. Τα μειονεκτήματά μας είναι συχνά οι υπερβολές των προτερημάτων μας.
2. Η πολυτέλεια αφαιρεί ουσία από την επιθυμία.
3. Κανείς δεν δημιουργεί μύθο αν στέρεα δεν πατά στην πραγματικότητα.
4. Το τώρα είναι το άνθος του τότε.
5. Όλο το θέμα είναι να αντλήσουμε το θαύμα απ' την ψυχή του άλλου.

Θεόδωρος Νάτσινας

Επιστροφή στα περιεχόμενα.

Οι σελίδες μας έχουν δεχθεί επισκέψεις μέχρι σήμερα.